Bij het zien van de bovenstaande foto’s krijg ik spontaan een glimlach op mijn gezicht. Achter elk taartjes schuilt namelijk een verhaal en bij elk taartje kan ik de passie en het gevoel van die dag terughalen. Instagram gaf aan dat dit mijn 9 best bekeken foto’s zijn van 2015. Leuk om erbij te vertellen is dat alle foto’s zijn gemaakt in december.
Als iemand mij dit een jaar geleden had laten zien, dan had ik diegene vierkant uitgelachen.
Serieus, vorig jaar wist ik niet eens dat ik van mijn glutenvrije ‘last’ een glutenvrij feestje zou kunnen maken.
De capaciteiten die heb ik altijd wel gehad, als kind stond ik al op jonge leeftijd in de keuken om een lasagne te bouwen, een appeltaart of een cake volgens ‘Moeders recept’. Met glazige ogen en het beslag nog in mijn mondhoeken, vertelde ik mijn moeder dat ik echt niet wist waardoor ik zo weinig beslag over had voor de cake. “Het was echt te weinig beslag, ik snap niet hoe het komt”. Ook weet ik nog goed dat ik samen met mijn broertje koekjes bakte en dan soms stiekem na afloop een koekje van hem pikte, omdat deze vast lekkerder was (sorry broer, nu weet je dus waar jouw koekjes gebleven zijn). Helaas weerhield de buikpijn en later het stempeltje coeliakie mij om er een feestje van te maken in de keuken.
Het is de verandering van mindset die mijn creativiteit deed ontpoppen. In plaats van te denken: “Ik heb geen zin om voor mezelf een feestje te maken, het mislukt toch.” of “Ik kan toch nooit meer lekker eten omdat ik glutenvrij moet eten” tot “Help, wat als ik er buikpijn van krijg?”. Met al deze gedachtes zette ik mijzelf in een slachtofferrol, waardoor ik veel sociale gelegenheden uit de weg ging. Yes, op 1 januari 2015 had ik nog nooit een glutenvrije taart op tafel getoverd.
Maar Marike, hoe ben je dan in hemelsnaam aan deze taarten hype gekomen? Heb je een cursus gevolgd ofzo?
Deze vraag krijg ik geregeld, als ik in volle glorie over mijn passie begin te vertellen, waarbij mijn ogen beginnen te stralen als juweeltjes, er een glimlach op mijn gezicht verschijnt en ik mijn rug recht, waarbij ik zwierig zwaai met mijn armen om mijn verhaal beeldend te maken. Ik zal jullie in beelden en woorden laten zien hoe mijn passie heeft kunnen ontpoppen van een grijze rups a la Marike88 tot een stralende vlinder ‘Oh My Pie!‘genaamd.
Lees je met mij mee?
“Er was eens een dame in een prachtig dorpje aan de kust. Die genoot van de kleine dingen om haar heen. Ze werkte met veel plezier in het onderwijs, waar zij genoot van de momenten met de leerlingen. Genoot van de lichtpuntjes die zij op een dag meemaakte en de bijzondere gesprekken met ouders, leerlingen en collega’s. Wanneer zij in haar element was, kon zij volledig opgaan in ‘het moment‘. De leerlingen moesten dan ook vaak om haar lachen. Toch schuilde er een klein verdriet achter de enthousiaste meid. Haar gezondheid werkte echter niet altijd mee en coeliakie dwarsboomde regelmatig haar enthousiaste plannen waardoor zij vaak op ongewilde momenten een stapje terug moest doen. Op alle fronten kon zij creatief acteren behalve in het acceptatieproces van het hebben van coeliakie en het luisteren naar haar lichaam. Wanneer de feestvreugde op school of met mensen om haar heen was getemperd moest zij regelmatig een traantje laten. Ze baalde vreselijk van de klachten die haar lijf haar voorspiegelde: vermoeidheid en die altijd maar pijn in haar buik.
“Waarom zou je dan een feestje maken van het eten, als het toch altijd maar pijn doet?
Via Instagram maakte ze voor de grap een account aan. Daar keek ze haar ogen uit bij de accounts die zij voorbij zag komen. Zo gewoon als het kon zijn om lekker en glutenvrij te eten, dat had zij zich nooit in kunnen denken. Niet alleen glutenvrij maar ook de prachtige foto’s van gerechten die voorbij kwamen deden haar watertanden. Koken met pure producten en daarmee de smaken en texturen in de juiste balans met elkaar verenigen. Dat leek haar wel wat!
Natalie inspireerde haar en liet haar met haar dagelijkse ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’, om aan de slag te gaan voor zichzelf in de keuken. Natalies mooie en steunende woorden op de vroege morgen steunde haar iedere dag weer. Ook via Harmke van Miss Glutenvrij vergaarde zij de nodige tips en tricks voor een fijn glutenvrij bestaan.
Ineens kreeg ze het in haar bol, ze wilde een glutenvrije ontbijttaart maken! Ergens in februari was het eerste taartenbrouwsel dan ook geboren. Zo trots als een pauw, toonde zij haar smakelijke ontbijt aan gezinsleden. Je ziet dus, elke taartenbouwer moet ergens beginnen! Er is nog hoop ;).
Voorzichtig ontdekte de nog wat onzekere dame dat het maken van glutenvrije taarten een feestje eigenlijk ontzettend leuk is! Stapje voor stapje opende ze haar luiken en experimenteerde zij met verschillende smaken. De verhalen van de leerlingen en de dingen om haar heen inspireerde haar voor het maken van nieuwe taartjes.
Met een aantal basisgereedschappen kon zij prima uit de voeten. Gewapend met een handmixer, een oven en een bakvorm kreeg ze het voor elkaar om heel wat lekkernijen in elkaar te knutselen. Ontbijten met taart werd een gewoonte, waar ze elke ochtend weer vrolijk van werd.
Ergens in april verhuisde ze naar een nieuw Paleis. Dit prachtige huis zorgde voor rust, waardoor de dame van een rups in een creatieve vlinder ontpopte. De taartentovenares was dan ook geboren! Inspireren, leren en genieten, dat is wat zij doet! Niet alleen taarten maar ook andere baksels wekte haar interesse en schoven in een mum van tijd als ware bolides uit de oven. Steeds meer mensen raakte geïnteresseerd in de toverkunsten waardoor zij zelfs taarten op bestelling mocht maken. Met passie en enthousiasme genoot zij keer op keer van de glimlach van de mensen die een taart op kwamen halen. De bestellingen geven haar energie en zorgen voor #Glimlachmomentjes
Wat is dan het geheim van de taartentovenares?
Op de dagen dat de zon nog even haar warme deelt en de zonnestralen de keuken van de taartentovenares verlichten, ontpopt de creativiteit van de taartentovenares zich razendsnel. Van een rustige rups naar een cocon tot een prachtige inspirerende vlinder. Al dansend en zingend beweegt zij zich sierlijk voort door haar keuken.
In een mum van tijd heeft zij een idee om mee aan de slag te gaan in haar keuken.
De oven wordt met beleid aangezet op de juiste stand en temperatuur, ondertussen knipoogt ze naar haar en geeft de oven het vertrouwen dat ze haar kwaliteiten weer optimaal zal inzetten om een perfecte bodem af te bakken. De keukenmachine wordt weer op z’n vaste plek geïnstalleerd en weet direct weer wat hij moet doen. Hij excelleert in het kloppen van een heerlijke, luchtige vulling. Het vertrouwen dat de taartentovenares aan hem geeft, doet hem goed.
De ingrediënten worden met een glimlach op het aanrechtblad neergezet zodat ze haar ‘team’ voor deze cheesecake kan samenstellen.
Eenvoudige ingrediënten weet zij zo samen te brengen dat ze met elkaar een harmonieuze eenheid vormen.
Dat is nou de kracht van de taartentovenares.
Ze weet de kwaliteiten te benutten van de mensen, dingen en van de producten om haar heen en zet ze daarmee in hun kracht. Met geduld koestert zij de kwaliteiten en het mooie is ook nog eens dat ze er oog voor heeft.
Dat is het geheim van haar succes! Alleen wanneer je de rust van binnenuit ervaart kun je met aandacht en passie werken en alleen op deze manier kun je pareltjes serveren.
Overwinningen in 2015
Toch durfde de taartentovenares zich niet zo open te stellen door mensen uit te nodigen, bang voor afwijzing, haar eigen perfectionisme zat haar in de weg. De afgelopen maanden heeft ze dit juist wel gedaan en ook toen ging er weer een wereld voor haar open. Ze geniet ervan om haar passie te delen met de mensen om haar heen en de gezelligheid doet haar goed! Een prachtige ontdekking in 2015! Zo ontstond ineens het idee voor een echte ‘Oh My Proeverij’, waarbij een aantal mensen mochten proeven als keurmeesters van diverse baksels.
Van Marike88 naar ‘Oh My Pie!’
Wat een veranderingen in een jaar tijd! Wat een progressie en ontwikkeling, daar ben ik eigenlijk wel heel trots op.
In een jaar tijd is er zoveel veranderd! Zoveel mooie dingen zijn er op mijn pad gekomen, waar ik elke dag met een glimlach van geniet. Na het openen van mijn Instagram account, volgde een Facebook account in augustus, waar meer dan 1700 mensen mij nu op volgen en op Instagram meer dan 5000!
Uiteraard kon een website niet achterblijven! Ook hier ben ik enorm onzeker over geweest. “Zal ik het wel doen?” “Ben ik wel een meerwaarde op internet met mijn recepten tussen de honderden andere bloggers?” Elke dag word ik zo blij van alle reacties en foto’s van mensen die kennelijk de verhalen lezen en foto’s bekijken. Hoe mooi kan het zijn? En weet je? Daar heb jij ook een bijdrage in gehad! Alle positieve en enthousiaste reacties doen mij zo goed!
Mijn dromen voor 2016:
- Blijven genieten en mezelf blijven ontwikkelen om glutenvrij te genieten!
- Gaat ‘Oh My Pie!’ absoluut door het delen van recepten, verhalen, foto’s, #glimlachmomentjes en revieuws.
- Wil ik mij nog meer open stellen voor gezelligheid en tijd maken voor de mensen om mij heen die mij dierbaar zijn i.p.v. ‘altijd maar effectief bezig te moeten zijn‘.
- Zou ik het fantastisch vinden om workshops te organiseren waarbij de liefhebbers met elkaar bij kunnen kletsen en waarbij we met elkaar een echte ‘Oh My Pie!’ in elkaar kunnen zetten.
- Wil ik nieuwe mensen ontmoeten waarmee ik mijn passie kan delen.
- Hoop ik nog veel taarten en baksels te mogen maken op bestelling, zodat ook andere mensen kunnen genieten van deze lekkernijen!
Laagdrempeligheid en het gevoel dat we het SAMEN doen staat voor op! Daarom ben ik ook heel erg benieuwd naar wat JIJ hier zou willen zien. Heb je ideeën, laat het mij weten!
PS. Wil jij ook genieten van zo’n heerlijke ‘Oh My Pie’? Doe dan mee met de winactie op Facebook of Instagram!
Liefs, Marike
Marike, jij hebt mij vandaag de ogen geopend met je “Evergreen”. Wat heb ik gesmuld van deze gezonde lekkernij. En ik maar denken dat gezond en smullen niet samengaat. Jij bewijst het tegendeel. Heerlijk. Ik hoop snel eens een van je recepten te gebruiken.
Ik vind het zo gaaf om te lezen hoe je zo lekker bezig bent geweest het afgelopen jaar. Voor mij ben je zo’n mooi voorbeeld, op eetgebied zowel in hoe je nu met de coeliakie omgaat als wat je voorheen hebt overwonnen (je weet zelf wel wat ;)) Ik ben benieuwd wat het komende jaar je gaat brengen!
Dankjewel lieve meid! Wat een lief en mooi berichtje! Ook jij kunt dit! Gebruik je toverzand en je toverstafje! Liefs, Marike
Wat een prachtig prachtig prachtig verhaal, Marike! Ik vind het heerlijk om dit persoonlijke over jezelf te lezen, zo mooi hoe je het neerzet en dat je je zo openstelt voor iedereen die je maar wat graag volgt! Ik vind je zo’n topper, ik ben ook zo blij je te hebben mogen leren kennen en tot gauw natuurlijk! x